PIERWSZE KOLOKWIA - KRAJOBRAZ PRZED BITWĄ

Cały weekend spędzony w dresie, stosy notatek i książek walają się po pokoju, a ja mam ochotę wykupić ze sklepu wszystkie słodycze tego świata. To nie przypadek. Nadchodzą kolokwia.

W najbliższym tygodniu zmierzę się pierwszy raz z kolokwium z anatomii i histologii. W związku z tym, tak jak większość moich znajomych z lekarskiego, na najbliższe kilka dni przykleiłam tyłek do krzesła przy biurku, a ze światem kontaktuję się głównie za pomocą Snapchata.

Jak sami możecie zauważyć, nie uczę się jednak  c a ł y  czas – w końcu czytacie ten tekst.
Faktycznie co jakiś czas czuję się, jakby ktoś przepuścił mnie przez maszynkę do mięsa, więc staram się zrelaksować i oderwać od książek.
Stąd właśnie post na blogu i obejrzane dwa odcinki Mad Men.

Zgodnie z popularnymi studenckimi teoriami, notuję chwilowo zwiększony poziom zainteresowania czynnością sprzątania i porządkowania przestrzeni. Kto by pomyślał, że z taką przyjemnością przesegreguję bieżące papiery w portfelu czy zrobię 3, słownie: trzy, prania.

Do tego, właściwie cały czas jestem głodna. Na szczęście przewidziałam ten stan i już przed weekendem zrobiłam wstępne zapasy.

Spokojnie, nie martwcie się.
Kilka kawałków jakiejś samotnej gruszki w żadnym razie nie jest w stanie zaspokoić mojego obecnego zapotrzebowania na chrupanie. Faktycznie, przygotowałam kilka owoców na okazję kilkudniowego uczingu, ale… Nie oszukujmy się. Każdy ma jakąś słabość, a moja ma na imię prażynki bekonowe.

Problem w tym, że zazwyczaj staram się odżywiać w miarę zdrowo, tzn. wybieram zdrowe produkty i ograniczam świństwa. 
Dlatego kołacze mi się gdzieś po głowie garść wyrzutów sumienia: „Co jeśli w trzy dni zniweczę swoje tygodnie jedzenia owsianki i brązowego makaronu z cukinią?”
Myśli myślami, a ja póki co z dziką przyjemnością oblizuję palce po wyżej wspomnianych, tłustych i niezdrowych prażynkach. Pycha!

Jeśli chodzi o anatomię – nie panikuję. Na razie nie jestem zestresowana, chociaż lekkie napięcie pewnie pojawi się w miarę zbliżania się do sądnego terminu (wtorek, 13:30).

Starałam uczyć się na bieżąco, więc dużą część tematów mam już opracowaną, a na ten weekend zostały mi tylko niedobitki (np. przepona) i przede wszystkim powtórki.
Ku radości mojej współlokatorki, staram się większość rzeczy powtarzać i czytać na głos – w końcu czeka mnie ustne kolokwium, więc muszę umieć dość szybko nabierać łyżkami i werbalizować tą anatomiczną sałatkę, która obecnie szaleje w mojej głowie.

Z histologią sprawa wygląda trochę inaczej, bo rozprasza mnie beznadziejny rozdźwięk między prelekcjami na początku ćwiczeń (poziom „liceum”) a zawartością znanego wszystkim zainteresowanym i powszechnie lubianego Sawickiego (poziom „kosmos”).

Ciężko uwierzyć, że chociażby pod kątem egzaminu należałoby uczyć się histologii dość dokładnie już teraz, gdy na prelekcji słyszysz niewiele więcej niż to, że „rybosomy są od białek”.

Dlatego na razie przeczytałam dopiero część obowiązującego materiału, a na szczegółach i bazie pytań skupię się dopiero po kolokwium z anatomii. Będę miała jeszcze sporo czasu do czwartku.

Tymczasem, zrelaksowana dzięki napisaniu posta, wracam do walki z otworami przepony. To właśnie mój szalony plan na sobotni wieczór.

A jak u Was wygląda intensywna nauka? Co robicie, żeby poprawić sobie humor i podtrzymać motywację do pracy w takich sytuacjach? Czy tak jak ja kusicie się wtedy na tyle niezdrowych przekąsek?

Czekam z niecierpliwością na Wasze komentarze : )

Zapraszam do polubienia strony bloga na Facebooku i do subskrybowania go przez maila i Bloglovin’. 

Dzięki temu nie przegapicie kolejnych postów.

Możecie też śledzić mnie na Instagramie i Pintereście – tam więcej prywatnego contentu ; )